Chcąc wydobyć z metalu potrzebny kształt, poddaje się go obróbce. Jest to rodzaj tak zwanej obróbki stratnej. Wydobywając z metalowego kęsa zaplanowaną formę, usuwa się naddatki materiału. Skrawanie można przeprowadzić dwoma metodami. Jest ostatecznym sposobem nadawania kształtu przedmiotom, np. po procesie wstępnego formowania poprzez odlewanie lub kucie.
Typologia metod skrawania
Podstawowym podział sposobów skrawania przedstawia się następująco:
a) obróbka wiórowa – narzędzia do obróbki skrawaniem wiórowym mają stałą liczbę ostrzy, a także geometria ich jest niezmienna, co prowadzi do uzyskania wióra o charakterystycznym kształcie. Poniżej wymieniliśmy narzędzi używane w opisanej opcji. W ich budowie można wydzielić dwie przestrzenie –– część roboczą z ostrzem i trzymak. Narzędzia wykorzystywane do obróbki wiórowej:
– narzędzia tokarskie – narzędzia jednoostrzowe o skomplikowanej geometrii ostrza. W nowoczesnych nożach tokarskich stosuje się moduł wymienny z ostrzem,
– narzędzia do frezowania – to narzędzia o wysokim stopniu specjalizacji i ciekawej geometrii,
– narzędzia do wiercenia – są to uniwersalne narzędzia do obróbki wielu materiałów. Do skrawania metali stosuje się wiertła przystosowane budową do skutecznego urabiania wiórów metalowych .Specjalistyczną odmianą wiertła do metalu jest nakiełek, stosowany do wyznaczania środka obrabianych przedmiotów za pomocą narzędzi tokarskich,
– narzędzia do wytaczania – specjalistyczne narzędzia do obróbki wnętrza wierconych otworów,
– narzędzia do pogłębiania – w kształcie walca, służą do zwiększania głębokości wcześniej wykonanych otworów,
– narzędzia do rozwiercania – rozwiertaki w użyciu dają ostatecznie gładką powierzchnię obrabianego otworu,
– narzędzia do gwintowania – dzieli się na przybory do wykonywania gwintów zewnętrznych (narzynki) i gwintów wewnętrznych (gwintowniki).
– narzędzia do rowkowania – w drugiej odmianie stosowane do przecinania. Narzędzia do rowkowania służą do wykonywania przetłoczeń na powierzchni walców służących za gniazda do mocowania.
b) obróbka ścierna – narzędzia mają ostrza drobne, występujące w dużej ilości i przypadkowej geometrii, a wióry są mieszaniną elementów o wariantywnych kształtach.
Ciekawostka technologiczna
Owocem prowadzonych przez naukowców poszukiwań metalurgicznych jest odkrycie materiału, który wprowadził wiele nowości w budowie narzędzi do obróbki skrawaniem.
Nowym materiałem jest borazon, czyli azotek boru cBN. Badania wykazały, że cBN charakteryzuje twardość dorównująca diamentom. Przy twardości diamentowej borazon ma znacznie wyższą niż diamenty odporność na skrajne temperatury i czynniki chemiczne. Szczególnie odporność na temperatury sięgające 1500 °C pozwala na zastosowanie komponentów z borazonu w narzędziach do wysokotemperaturowego szlifowania i cięcia stali o znacznym stopniu zahartowania. Borazon otwiera nowe perspektywy dotyczące wytwarzania narzędzi do obróbki i to nie tylko wyrobów z metali. Powstaje wiele nowych technologii związanych z obróbką twardszych materiałów. Zamocowanie płytek z cBN wymagało zastosowania nowego sposobu mocowania elementu roboczego narzędzia, które eliminuje mikro ruchy spowodowane presją wielu czynników.
