Solidnie ocieplone mieszkanie uchroni cię od niepotrzebnych wydatków. W wyniku słabej termoizolacji narażasz się na koszty związane z ciągłym dogrzewaniem budynku. Innym problemem jest wysoki poziom wilgoci, który objawia się na ścianach w postaci szkodliwej dla zdrowia pleśni.
Najczęściej ociepla się budynek z zewnętrznej strony. Bywają jednak sytuacje, w których jest to niemożliwe (np. zabytkowa elewacja, mieszkanie w zabudowie szeregowej, którego pozostali lokatorzy nie wyrażają zgody na docieplenie). Wówczas najkorzystniejszym rozwiązaniem jest ocieplanie od wewnątrz.
Krok pierwszy – projekt
Prawidłowe ocieplenie mieszkania od środka wymaga dokonania dokładnych pomiarów cieplno-wilgotnościwych. Przygotowanie indywidualnego projektu warto zlecić fachowcom z firmy zewnętrznej. Dzięki temu unikniesz zapewne wielu problemów, które można napotkać w trakcie docieplania ścian. Działając na własną rękę narażasz się na błędy, które mogą doprowadzić do nieskutecznej izolacji, czego efektem jest zamarzanie wody, a nawet uszkodzenia konstrukcji całego budynku.
Krok drugi – paraizolacja
Skuteczną ochronę ścian przed wnikaniem w nie wilgoci zapewni paraizolacja. Przenikanie pary wodnej należy ograniczyć, wybierając paraizolację o odpowiednio dobranym współczynniku oporu dyfuzyjnego. Przy zakupie odpowiednich materiałów, warto wziąć pod uwagę, jak para wodna przenika przez poszczególne elementy ociepleniowe (styropian, wełna mineralna, bloczki z betonu komórkowego). Różnica tkwi we współczynnikach oporu dyfuzyjnego.
Materiały używane do ocieplania ścian wewnętrznych mają różne parametry przepuszczalności pary wodnej. Dobierając folię paroizolacyjną należy uwzględnić właściwości wybranego materiału tak, aby były zgodne z parametrami folii. Paraizolacja musi być szczelnie połączona z materiałem ocieplającym ścianę. Łączenia takiego dokonuje się poprzez zastosowanie taśmy dwustronnie klejącej lub kleju o specjalnym do tego przeznaczeniu.
Krok trzeci – wybór materiału
Największą wadą ocieplania od wewnątrz jest zmniejszenie powierzchni użytkowej pomieszczenia. Producenci wciąż wypuszczają na rynek kolejne nowości zapobiegające utracie metrażu, lecz najczęściej stosowane są nadal klasyczne materiały:
- Wełna mineralna – wymaga pokrycia folią paroizolacyjną o wysokim oporze dyfuzyjnym. Metoda wymaga przygotowania odpowiedniej konstrukcji ze stelaża, ułożenia izolacji i pokrycia przegród płytami. Do tego dochodzą prace wykończeniowe. Pomimo faktu, że ocieplanie wełną mineralną jest dosyć pracochłonne, praktycznie do minimum ograniczone są wszelkie prace mokre.
- Beton komórkowy – zaletą betonowych płyt do ociepleń jest łatwa obróbka materiałów oraz szybki montaż. Beton charakteryzuje się wysoką przepuszczalnością, zatem nie ma konieczności pokrywania płyt folią paroizolacyjną. Metoda wymaga jednak prac mokrych (bloczki klei się na zaprawę).
Aktualna oferta materiałów izolacyjnych obejmuje także masy termoizolacyjne, a nawet specjalne farby. Sprawdź, który z powyższych będzie najbardziej odpowiedni dla ciebie.
